همیشه یه خاطراتی هست که وقتی بهشون فکر میکنی باصدای بلند میگی: وای من چقدر خر بودم!
به سلامتی اون رفیقی که مجازیه. . . اما. . . یه جوری واست سنگ صبوره. . . که هیچ کدوم از رفیقای واقعیت به گردپاش نمیرسن. . .(!)
نظرات شما عزیزان: